Choć cmentarz to smutne miejsce, szczególnie w okolicach 1. listopada staje się niezwykle kolorowy. To wszystko za sprawą tradycji jaką jest dekorowanie grobów kwiatami. Skąd wziął się ten obyczaj i jaka jest jego symbolika?
Historia dekoracji nagrobnych
Wbrew pozorom nie jest to nowy zwyczaj. O dekorowaniu grobów roślinami możemy przeczytać we wzmiankach sprzed ponad 12 tysięcy lat! Archeolodzy odkryli, że była to m.in. szałwia czy mięta. Chrześcijaństwo święto Wszystkich Świętych zna od VII wieku. Już wtedy obchodom tego dnia towarzyszyły kwiaty. Do Polski ten zwyczaj przyszedł z Zachodniej Europy.
Dekorowanie grobów w Polsce
Dekorowanie grobów to w Polsce całkiem nowa tradycja. Jej początki w naszym kraju sięgają lat 60. Wcześniej na cmentarzach mogliśmy ujrzeć jedynie świece. Dziś wygląda to inaczej. Znicze, kwiaty, wieńce, stroiki – to wszystko towarzyszy obchodom Święta Zmarłych. Symbolika, która towarzyszy tego typu dekoracjom ma wiele wspólnego z religią chrześcijańską. Rośliny mają symbolizować nowe, lepsze życie. Ponowne odrodzenie się. Ogień płonący w zniczach to jednak nawiązanie do pogańskiej tradycji palenia ognisk przy cmentarzach.
A jak jest w innych krajach?
Co ciekawe – w judaizmie wyznaje się zasadę, że „kwiaty są dla żywych, kamienie dla ludzi”. Dlatego na tamtejszych grobach możemy zobaczyć jedynie rzeczy martwe. We Francji nie znają tradycji zapalania zniczy. W Meksyku jest to niezwykle radosne święto podczas, którego buduje się ołtarze ze zdjęciami zmarłych, kwiatami i jedzeniem.
